Beynin elektroanselograf (EEG) aygıtıyla ölçülebilen, dalgalar tarzında kendini gösteren elektriksel etkinlik ritimlerine verilen ad. Kafatası zedelenen hastaların beynindeki elektriksel etkinliği ölçme girişiminde bulunan Alman psikiyatr Hans Berger’in (1873–1941), 1924’te, beyin hücrelerindeki elektriksel etkinliğin karışık olmayıp düzenli dalgalar halinde kendini gösterdiğini bulgulaması, beyin dalgalarının keşfine başlangıç oluşturmuştur. 1934’te İngiliz Lord Edgar D. Adrian (1889–1977) ve B. C. H. Matthews, Berger’in araştırma sonuçlarına paralel sonuçlar elde etmişlerse de bilim, beyin dalgaları konusuyla sistemli bir şekilde ancak 1950’lerde ilgilenmeye başlamıştır. Beyin dalgaları kafa derisi altına elektrotlar yerleştirilmek suretiyle EEG aygıtıyla ölçülür ve dalga frekansları saniyedeki periyodik değişim sayısını gösteren hertz (Hz) birimi ile ifade edilir. Günümüzde tıp ve parapsikolojide beyin dalgaları üzerine araştırmalar sürdürülmekte ve araştırma sonuçlarından uygulamada yararlanılmaktadır.

Başlıca dört dalga ya da dalga ritmi saptanmıştır. Bu dalga ritimleri şunlardır:

1- Beta dalga ritmi: 27–14 Hz arası frekans gösterirler. Özellikler: Bilinç uyanık, aktif, gözler açık.

2- Alfa dalga ritmi: 13–8 Hz arası frekans gösterirler. Genliği 100 mikro volttur.Özellikler: Gözler kapalı (dalgınken düş görmede gözler açık), beden gevşek, süjelerin çoğunluğu olup bitenin bilincinde. Hafif ipnoz, meditasyon, “bio–feedback” hali, dalgınken düş görme , ‘uyku uyanıklık arası’ ve ‘trans’ gibi kimi değişik bilinç hallerinde alfa ritmi oluşur. Ancak transta alfa dalgaları süreklilik göstermezler. Alfa ritminin DDA fenomenleriyle ve özellikle telepati fenomeniyle yakından ilgili olduğu sanılmaktadır. Monoton bir uyarana dayalı konsantrasyonla veya iç ve dış uyarılmanın minimum düzeye indirilmesine yönelik çeşitli yöntemlerle elde edilebilir. Alfa ritminde süjenin gözleri kapalı, fakat zihni uyanıktır. Zihinsel bir faaliyet veya gürültü gibi düzensiz bir dış uyaran karşısında, süje gözlerini açmasa da, alfa ritmi yerini beta ritmine bırakır.

3- Teta dalga ritmi: 8–4 Hz arası frekans gösterirler.Özellikler: Derin bir gevşeme, uyuşukluk, hafif uyku. Süjelerin çoğu olup bitenin bilincinde değildir. Kimilerinin teta ritmini meditasyon ve bio–feedback halinde de yakalayabildikleri görülmüştür.

4- Delta dalga ritmi: 4–0 Hz arası frekans gösterirler. Özellikleri: Derin uyku ve bilinçsizlik.